Με την ομαδική έκθεση σύγχρονης τέχνης The Palace at 4 a.m., ο Οργανισμός ΝΕΟΝ και η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων συνεχίζουν τη συνεργασία τους για το καλοκαίρι 2019. Η έκθεση πραγματοποιείται στο Αρχαιολογικό Μουσείου της Μυκόνου από τις 18 Μαΐου έως τις 31 Οκτωβρίου 2019.

Η έκθεση εμπνέεται από τη συλλογή του Μουσείου και δανείζεται τον τίτλο της από το έργο ενός από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της εποχής μας, του Alberto Giacometti, The Palace at 4 a.m. Η επιμέλεια είναι της Ελίνας Κουντούρη, Διευθύντριας του ΝΕΟΝ και της Iwona Blazwick, OBE, Διευθύντριας της Whitechapel Gallery του Λονδίνου.

Ο Alberto Giacometti δημιούργησε τοThe Palace at 4 a.m. (1932), μια μικρή γλυπτική σύνθεση από ξύλο, ως μια σουρεαλιστική συνάντηση, ένα μυστηριώδες θέατρο που περιλαμβάνει τη δραματική συνάντηση ανάμεσα σε μια γυναίκα, ένα πουλί και μια σπονδυλική στήλη. Πάνω από αυτούς τους πρωταγωνιστές δεσπόζει μία τοτεμική οντότητα. Η σκηνή είναι ένα ανάκτορο πριν το ξημέρωμα, μια ώρα ονείρων, φαντασμάτων και μυστικών αναθέσεων.

Αυτή την αλλόκοτη σκηνή του αριστουργήματος του Giacometti αξιοποιεί η έκθεση για να επικαλεστεί τα πνεύματα, τις τελετές και τους μύθους που στοιχειώνουν τους αρχαιολογικούς χώρους, όπως η Δήλος. Τα αγάλματά της, τα αρχιτεκτονικά της θραύσματα, τα αγγεία και οι επιτύμβιες στήλες της που έχουν συλλεχθεί εδώ, χαρακτηρίζουν μια κοσμοπολίτικη κοινότητα που εξαφανίστηκε πριν από δύο χιλιετίες.

Όπως ακριβώς η Δήλος ένωσε κάποτε ανθρώπους από όλο το εύρος του αρχαίου κόσμου, η έκθεση The Palace at 4 a.m. περιλαμβάνει έναν παγκόσμιοκατάλογο 13 καλλιτεχνών. Παρουσιάζονται συνολικά 32 έργα, εκ των οποίων τα δύο αποτελούν νέες αναθέσεις του ΝΕΟΝ ειδικά για την έκθεση.

Η αφήγηση ρέει ανάμεσα στους χώρους, επιδιώκοντας να αναδείξει τα κοινά στοιχεία που εκτείνονται σε διαφορετικές χιλιετίες, πολιτισμούς και ηπείρους. 

Σαν μια θεατρική αυλαία, η μνημειώδης διακοσμητική κουρτίνα του Duro Olowo (νέα ανάθεση από τον ΝΕΟΝ για την έκθεση) συνδυάζει πολυποίκιλτα υφάσματα από το βόρειο και το νότιο ημισφαίριο και λειτουργεί ως πρελούδιο της έκθεσης. Μια εγκατάσταση από τεχνουργήματα, που παραπέμπουν τόσο στον πλατωνικό όσο και στον σαρκικό έρωτα, δημιούργησε η Χάρις Επαμεινώνδα. Η Simone Fattal παρουσιάζει τα κεραμικά της, που παραπέμπουν σε χαϊκού και φέρνουν στο νου ερείπια της κλασικής εποχής και μορφές τεράτων, ενώ η Ρένα Παπασπύρου μετασχηματίζει με μαγικό τρόπο σύγχρονα απορρίμματα σε αρχαιολογικά θραύσματα. O Ian Law επεμβαίνει στις προθήκες με τα καθαγιασμένα τεχνουργήματα, με αναθηματικές φιγούρες οι οποίες ενσωματώνουν την τέφρα των νεκρών.

Στην κεντρική αίθουσα, η Paloma Varga Weisz ρίπτει μια όμορφα σμιλεμένη στοχαστική θηλυκή φιγούρα από τον ουρανό· αιωρείται κρεμάμενη από μια κουρτίνα που ανακαλεί το μπαρόκ. Κάτω από αυτήν βρίσκονται δυο δυναμικά, εκφραστικά κεραμικά που φέρνουν στο νου τη σύνδεση τοπίου και ενδιαιτήματος, έργα της διάσημης ζωγράφου Lynda Benglis. Το έργο του Giacometti ζωντανεύει στην ταινία της Daria Martin In the Palace, όπου η δημιουργός αναδομεί το μικροσκοπικό γλυπτό ως ένα σκηνικό σε φυσικό μέγεθος για μια ομάδα performer που επιτελούν στάσεις και χειρονομίες της avant garde. Ένας σπειροειδής χάρτης από θραύσματα της Στεφανίας Στρούζα (νέα ανάθεση από τον ΝΕΟΝ για την έκθεση) παραπέμπει στις περιπλανήσεις της Λητούς -της ερωμένης του Δία- στα νησιά του Αιγαίου, συνθέτοντας ένα βωμό αφιερωμένο στις θηλυκές θεότητες.

Σε μια άλλη πτέρυγα του μουσείου, τα επιβλητικά πορσελάνινα αγγεία του Barthélémy Toguo επενδύονται με λεπτές στρώσεις για να παρουσιάσουν τη θανατηφόρο εικονογραφία του ιού στην αφρικανική κοινωνία. Απέναντί τους κρέμονται αυτοπροσωπογραφίες της Zohra Opoku τυπωμένες σε υφάσματα από την Γκάνα, με τη εικόνα της να μεταμορφώνεται από στοιχεία της χλωρίδας που την περιβάλλει. Εκεί όπου το μουσείο γίνεται ο τόπος απόσυρσης για τα αγγεία της αρχαιότητας, ο Petrit Halilaj δίνει ξανά ζωή σε θραύσματα κεραμικών και τα μεταμορφώνει σε πουλιά για τα οποία έχει κατασκευάσει δυο φωλιές. Σε ένα άλλο σημείο έχει εγκαταστήσει τον πιο θανάσιμο εχθρό των συντηρητών μουσείων – έναν τεράστιο σκώρο που κρέμεται από το ταβάνι του μουσείου, μια μεταφορά για αυτούς που αποκαλύπτουν τον εαυτό τους μόνο υπό την προστασία της νύχτας.

Στον κήπο του μουσείου, η Μαρία Λοϊζίδου έχει κρεμάσει ένα τεράστιο τομάρι υφασμένο στο χέρι από ένα πλέγμα από ανοξείδωτο ατσάλι, κατάλοιπο ενός όντος που είτε έχει κυνηγηθεί και γδαρθεί, ή έχει αποβάλλει το δέρμα του για να μπορέσει να ξαναζήσει.

Τα έργα συνυπάρχουν με τη μόνιμη αρχαιολογική συλλογή του Μουσείου και κάποια πρόσθετα τεχνουργήματα που έχουν επιλεγεί προσεκτικά από τους αρχαιολόγους της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων. Μεταξύ αυτών και τρία αγγεία από τον Βόθρο της Καθάρσεως που μετά την ολοκλήρωση της συντήρησής τους επανατοποθετούνται στην έκθεση, αποκτώντας νέο περιεχόμενο με τη νέα μουσειογραφική προσέγγιση.

Η έκθεση The Palace at 4 a.m. πραγματοποιείται παράλληλα με την έκθεση SIGHT του βρετανού καλλιτέχνη Antony Gormley, στον αρχαιολογικό χώρο και το Μουσείο της Δήλου. Οι δύο εκθέσεις παρουσιάζονται σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, σε ανάθεση και διοργάνωση από τον ΝΕΟΝ.

Έκθεση ‘The Palace at 4 a.m.’
Διάρκεια: 18 Μαΐου – 31 Οκτωβρίου 2019
Εγκαίνια: 17 Μαΐου 2019
Ώρες λειτουργίας:
Αρχαιολογικό Μουσείο Μυκόνου, Χώρα, Μύκονος
Δευτ-Τετ-Κυρ: 09.00-16.00
Πεμ-Παρ-Σαβ.: 09.00-21.00
Τρι: Κλειστά

Πληροφορίες neon.org.gr

*Κεντρική εικόνα άρθρου: Μαρία Λοϊζίδου, Pelage, 2018
Επιφάνεια από ανοξείδωτο ατσάλι πλεγμένο στο χέρι, κρεμασμένη από μεταλλική κατασκευή