Πόσοι από εσάς θυμάστε τις ταινίες του Roland Emmerich «The day after tomorrow» και «2012» για την ημερομηνία λήξεως του πλανήτη και τις φυσικές καταστροφές που θα την επιφέρουν;   

Πολλοί από εμάς, ενδεχομένως κι από έλλειψη πληροφόρησης, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο πλανήτης μας βρίσκεται σε κίνδυνο κι αν εμείς δεν τον φροντίσουμε, ο πολιτισμός μας, όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, δεν θα υπάρχει.

Η Βασιλική Γραμματικογιάννη είναι από τους ανθρώπους που αγωνίζονται για να «σώσουν τον πλανήτη». Βραβευμένη δημοσιογράφος με δύο βραβεία για τη στήλη της Eco Voice στην Athens Voice, αποφάσισε να «εκτεθεί» και να παλέψει με τους Πράσινους – Αλληλεγγύη, για να γίνει ποιο ισχυρή η φωνή των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Μία συνάντηση με τη Βασιλική πάντα έχει ενδιαφέρον και το σίγουρο είναι ότι φεύγοντας θα προσπαθήσεις να γίνεις πιο προσεκτικός στη συμπεριφορά σου προς το περιβάλλον!

Αφήνεις τη δημοσιογραφία για την πολιτική;
Η Ευρώπη βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Το ευρωπαϊκό κεκτημένο δεν είναι και τόσο δεδομένο όσο νομίζουμε. Με την υποψηφιότητα μου προσπαθώ να προστατέψω αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο. Την ευημερία πάνω σ’ ένα καθαρό πλανήτη. Αυτό έκανα και με τη δημοσιογραφία.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να κάνει πολλά πράγματα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Οι νόμοι της ΕΕ για το περιβάλλον μας έχουν κρατήσει ασφαλείς εδώ και χρόνια. Ως ευρωπαίοι πολίτες  αυτό πρέπει να το διασφαλίσουμε με την ψήφο μας. Να στείλουμε ευρωβουλευτές που δεσμεύονται να κρατήσουν ενωμένη την Ευρώπη και να προωθήσουν πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος. Νομίζω λοιπόν ότι τη δεδομένη στιγμή θα είμαι πιο χρήσιμη στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο γι’ αυτό και αποδέχτηκα την πρόταση του Νίκου Χρυσόγελου.   

Είναι το περιβάλλον το πάθος σου;
Καλύπτοντας το περιβαλλοντικό ρεπορτάζ έχω συνειδητοποιήσει ότι αν δεν δράσουμε άμεσα εκείνο που επίκειται είναι η απόλυτη απορρύθμιση του πλανήτη. Επομένως ναι, υπό αυτή την έννοια το περιβάλλον είναι το πάθος μου, γιατί το περιβάλλον είναι ζωή, κι έχω πάθος για τη ζωή. Χωρίς καθαρό περιβάλλον δεν μπορούμε να είμαστε υγιείς, δεν μπορούμε να ζήσουμε, δεν μπορούμε να απολαύσουμε ένα μπάνιο στη θάλασσα ή έναν ωραίο περίπατο στο βουνό. Ακόμη και τις πόλεις μας δεν μπορούμε να απολαύσουμε με την ατμοσφαιρική ρύπανση και την αφρικανική σκόνη που τείνει να γίνει πολύ συχνό φαινόμενο.

Τι θα κάνεις αν εκλεγείς; Θα σώσεις τον πλανήτη;
Ως ευρωβουλευτής θα υποστηρίξω τους νόμους της ΕΕ που προστατεύουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Πρόκειται για 140 δισ. ευρώ ετησίως, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, την προστασία της φύσης και την αντιμετώπιση άλλων επιτακτικών αναγκών. Χρειαζόμαστε ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που να διασφαλίζει ότι τα χρήματα της ΕΕ δαπανώνται υπεύθυνα.

Αλόγιστη ενεργειακή κατανάλωση, ατμοσφαιρική ρύπανση, απορρίμματα και απόβλητα, θόρυβος, εξορύξεις έφτασαν τον πλανήτη στη σημερινή του μορφή.  Μπορεί να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη;
Ναι, απλά πρέπει να φέρουμε τούμπα το τραπέζι, πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που ζούμε. Τον τρόπο που παράγουμε και καταναλώνουμε. Να σταματήσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν τους κληρονόμους που τους ανήκουν όλα, και να σκεφτούμε ότι αυτά που βρήκαμε από τις προηγούμενες γενιές οφείλουμε να τα διαφυλάξουμε και να τα παραδώσουμε ακέραια στις επόμενες. Αυτή είναι η βιώσιμη ανάπτυξη.

Υπάρχει περιβαλλοντικός πολιτισμός στους έλληνες;
Μόλις εχτές το Υπουργείο Παιδείας ανήρτησε μια προκήρυξη με την οποία καταργεί την περιβαλλοντική εκπαίδευση ως αυτόνομο θεσμό. Αντικαθιστά τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με μια γραφειοκρατική δομή που την ονομάζουν «Κέντρα Αειφορίας» και μαζί με το θέατρο και την διαχείριση πένθους βάζουν και την κλιματική αλλαγή. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.

Ένα ανατρεπτικό σποτ:
Η τέχνη έχει το δικό της μαγικό τρόπο, να κινητοποιεί, να ευαισθητοποιεί, να αμφισβητεί, να διαμορφώνει, να απογυμνώνει. Όταν η διαφορετική καλλιτεχνική ματιά της σημερινής σκληρής πραγματικότητας εμπνέει μια υποψηφιότητα, δεν μπορεί παρά και η αποκορύφωση της εκλογικής καμπάνιας του υποψηφίου, να εμπεριέχει την εικαστική ανατροπή.
Οι ανησυχίες της Βασιλικής Γραμματικογιάννη για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη και την Ελλάδα αποτυπώνονται σε μια διαφορετικής αισθητικής προεκλογική καμπάνια από αυτές που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε.

Κεντρική φωτογραφία άρθρου: Μάρκος Κιμιωνής